27 Μαρτίου,Παγκόσμια Μέρα Θεάτρου!

27 Μαρτίου,Παγκόσμια Μέρα Θεάτρου!

            Κάθε χρόνο 27 Μαρτίου γιορτάζεται η παγκόσμια μέρα θεάτρου ,με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου .Αυτό ξεκίνησε το 1962,όταν ο Ζαν Κοκτώ, Γάλλος δραματουργός παγκοσμίου φήμης, έγραψε το πρώτο μήνυμα που ακούστηκε στα περισσότερα θέατρα του κόσμου πριν από την παράσταση που θα παίζονταν εκείνο το βράδυ. Έκτοτε και μέχρι σήμερα κάθε χρόνο τέτοια μέρα,σπουδαίες προσωπικότητες του χώρου του θεάτρου ,όπως ο Πίτερ Μπρουκ ο Ευγένιος Ιονέσκο ,ο ¨Άρθουρ Μίλερ ,ο Ανατόλι  Βασίλιεφ και άλλοι ,γράφουν ένα μήνυμα το οποίο ακούγεται σε όλα τα θέατρα ου κόσμου. Φέτος όμως που οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές, τα θέατρα φυσικά δεν λειτουργούν και έτσι το μήνυμα που έγραψε ο Shahid Nadeem ,ένας κορυφαίος θεατρικός συγγραφέας του Πακιστάν και επικεφαλής του θεάτρου Ajoka,,το μοιραζόμαστε μέσω του διαδικτύου!!

Το θέατρο ως βωμός

Διαβάστε περισσότερα.....

Στο τέλος μιας παράστασης ενός έργου για τον Ποιητή Σούφι  Bulleh Shah από το Θέατρο Ajoka,ένας ηλικιωμένος άντρας συνοδευόμενος από ένα νεαρό αγόρι πλησίασε τον ηθοποιό που έπαιζε τον ρόλο του σπουδαίου Σούφι, «Ο εγγονός μου δεν είναι καλά, θα μπορούσατε σας παρακαλώ να τον ευλογήσετε;» Ο ηθοποιός εκπλάγηκε και είπε, «Δεν είμαι ο Bulleh Shah, είμαι απλώς ένας ηθοποιός που παίζει αυτόν τον ρόλο». Ο ηλικιωμένος είπε, «Γιε μου, δεν είσαι ηθοποιός, είσαι η μετενσάρκωση του Bulleh Shah, Αίφνης, μας αποκαλύφθηκε μια ολάκερη καινούρια έννοια του θεάτρου όπου ο ηθοποιός γίνεται η μετενσάρκωση του ρόλου που παίζει. Η εξερεύνηση ιστοριών όπως αυτής του Bulleh Shah, και υπάρχουν τόσες πολλές σε όλες τις κουλτούρες, μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα μεταξύ μας, των θεατρικών δημιουργών και ενός ανεξοικείωτου αλλά ενθουσιώδους κοινού. Όταν ερμηνεύουμε στη σκηνή, ορισμένες φορές παρασυρόμαστε από τη δική μας φιλοσοφία για το θέατρο, από το ρόλο μας ως προάγγελοι της κοινωνικής αλλαγής και αφήνουμε πίσω μια μεγάλη μερίδα της μάζας. Κατά την ενασχόλησή μας με τις προκλήσεις του παρόντος, αποστερούμε τους εαυτούς μας από τις δυνατότητες μιας βαθειά συγκινητικής πνευματικής εμπειρίας που μπορεί να προσφέρει το θέατρο. Στον κόσμο του σήμερα όπου η μισαλλοδοξία, το μίσος και η βία ακολουθούν ανοδική πορεία και ο πλανήτης μας βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην κλιματική καταστροφή, πρέπει να αναπληρώσουμε την πνευματική μας δύναμη. Πρέπει να καταπολεμήσουμε την απάθεια, το λήθαργο, την απαισιοδοξία, την απληστία και την αδιαφορία προς τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, προς τον πλανήτη πάνω στον οποίο ζούμε. Το θέατρο έχει ρόλο, έναν ευγενή ρόλο, στην ενεργοποίηση και κινητοποίηση της ανθρωπότητας ώστε να ανυψώσει τον εαυτό της.

Και το θέατρο στην εκπαίδευση λοιπόν, ακόμα και στις πιο μικρές τάξεις ,έχει ρόλο και μάλιστα σημαντικό!!Ευκαιρία λοιπόν να μάθουμε πόσα προσφέρει το μάθημα μας!!!

Στο τέλος μιας παράστασης ενός έργου για τον Ποιητή Σούφι  Bulleh Shah από το Θέατρο Ajoka,ένας ηλικιωμένος άντρας συνοδευόμενος από ένα νεαρό αγόρι πλησίασε τον ηθοποιό που έπαιζε τον ρόλο του σπουδαίου Σούφι, «Ο εγγονός μου δεν είναι καλά, θα μπορούσατε σας παρακαλώ να τον ευλογήσετε;» Ο ηθοποιός εκπλάγηκε και είπε, «Δεν είμαι ο Bulleh Shah, είμαι απλώς ένας ηθοποιός που παίζει αυτόν τον ρόλο». Ο ηλικιωμένος είπε, «Γιε μου, δεν είσαι ηθοποιός, είσαι η μετενσάρκωση του Bulleh Shah, Αίφνης, μας αποκαλύφθηκε μια ολάκερη καινούρια έννοια του θεάτρου όπου ο ηθοποιός γίνεται η μετενσάρκωση του ρόλου που παίζει. Η εξερεύνηση ιστοριών όπως αυτής του Bulleh Shah, και υπάρχουν τόσες πολλές σε όλες τις κουλτούρες, μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα μεταξύ μας, των θεατρικών δημιουργών και ενός ανεξοικείωτου αλλά ενθουσιώδους κοινού. Όταν ερμηνεύουμε στη σκηνή, ορισμένες φορές παρασυρόμαστε από τη δική μας φιλοσοφία για το θέατρο, από το ρόλο μας ως προάγγελοι της κοινωνικής αλλαγής και αφήνουμε πίσω μια μεγάλη μερίδα της μάζας. Κατά την ενασχόλησή μας με τις προκλήσεις του παρόντος, αποστερούμε τους εαυτούς μας από τις δυνατότητες μιας βαθειά συγκινητικής πνευματικής εμπειρίας που μπορεί να προσφέρει το θέατρο. Στον κόσμο του σήμερα όπου η μισαλλοδοξία, το μίσος και η βία ακολουθούν ανοδική πορεία και ο πλανήτης μας βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην κλιματική καταστροφή, πρέπει να αναπληρώσουμε την πνευματική μας δύναμη. Πρέπει να καταπολεμήσουμε την απάθεια, το λήθαργο, την απαισιοδοξία, την απληστία και την αδιαφορία προς τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, προς τον πλανήτη πάνω στον οποίο ζούμε. Το θέατρο έχει ρόλο, έναν ευγενή ρόλο, στην ενεργοποίηση και κινητοποίηση της ανθρωπότητας ώστε να ανυψώσει τον εαυτό της.

Και το θέατρο στην εκπαίδευση λοιπόν, ακόμα και στις πιο μικρές τάξεις ,έχει ρόλο και μάλιστα σημαντικό!!Ευκαιρία λοιπόν να μάθουμε πόσα προσφέρει το μάθημα μας!!!

Η δασκάλα θεατρικής αγωγής :Βάνα Κεβρεκίδου